Kiedy w młodości zawieramy małżeński związek, Nie jeden jest myślami iż ? Otrzymał od losu niezły kąsek. A kiedy się kończą uroczystości weselne ! Nie wielu żonkosiom przychodzi do głowy, Aby w miłości trwać i żyć w niej rzetelnie. Więc ci wszyscy co w miłości i szacunku Wytrwają ćwierć wieku ! Otrzymują w nagrodę „Srebrne wesele” A nie wytrwali tylko zazdrościć mogą, Gdyż żyją w ciągłym beku. Więc kochać na co dzień, Jest wielką ? Sztuką ! Pozwoli nam dotrwać w szczęściu do końca, Jak w parze żyjącym „sto pięćdziesiąt lat” Leśnym krukom.
Wiesbaden 2006 |
„W miłości ciut wytrwałości”
|