Kiedy w młodości zawieramy małżeński związek,

Nie jeden jest myślami iż ?

Otrzymał od losu niezły kąsek.

A kiedy się kończą uroczystości weselne !

Nie wielu żonkosiom przychodzi do głowy,

Aby w miłości trwać i żyć w niej rzetelnie.

Więc ci wszyscy co w miłości i szacunku

Wytrwają ćwierć wieku !

Otrzymują w nagrodę „Srebrne wesele”

A nie wytrwali tylko zazdrościć mogą,

Gdyż żyją w ciągłym beku.

Więc kochać na co dzień,

Jest wielką ? Sztuką !

Pozwoli nam dotrwać w szczęściu do końca,

Jak w parze żyjącym „sto pięćdziesiąt lat”

Leśnym krukom.

 

                                                                               Wiesbaden 2006

„W miłości ciut wytrwałości”