Bez ciebie kochany oparcia mi brak, Każdy dzień to smutek, gdyż wszystko jest nie tak. Kiedy troska jest pisana każdego ranka, Biorę wówczas twoją fotografię do ręki! Przytulam mocno ją do serca: I wołam radośnie głośne dzięki.
O każdej porze dnia i nocy, Myślę o tobie i w sercu skrywam cię, Ty byłeś najczulszym kochankiem mym, Na udzielanie mi pomocy, czule pomagałeś mi. Dzisiaj płyną moje dzięki, szczere z serca drogą prostą! Chciałabym ponownie mieć ciebie na co dzień, uśmiechniętego i z miną radosną.
Daj mi szansę w codziennym życiu ‘’ tak czy siak ‘’ Patrzeć na twój uśmiech, który mi daje zawsze jakiś znak. Mogłabym natychmiast i szczerze , niektóre rzeczy porzucić, By do ciebie ponownie z utęsknieniem wrócić. Mimo to, wiem! Że źle ciebie oceniłam, Dziękuję Bogu, iż większej krzywdy ci nie wyrządziłam.
12.03.2014 Lądek- Zdrój |
„Utęskniony powrót”
|