Bez  ciebie  kochany  oparcia  mi  brak,

Każdy dzień to smutek, gdyż wszystko jest nie tak.

Kiedy troska jest pisana każdego ranka,

Biorę wówczas twoją fotografię do ręki!

Przytulam mocno ją do serca:

I wołam radośnie  głośne  dzięki.

 

O każdej  porze  dnia  i  nocy,

Myślę o tobie i w sercu skrywam cię,

Ty  byłeś  najczulszym  kochankiem  mym,

Na udzielanie mi pomocy, czule pomagałeś  mi.

Dzisiaj  płyną  moje dzięki, szczere z serca drogą prostą!

Chciałabym  ponownie mieć ciebie na co dzień, uśmiechniętego i z miną radosną.

 

Daj mi szansę w codziennym życiu ‘’ tak czy siak ‘’

Patrzeć na twój uśmiech, który mi daje zawsze jakiś znak.

Mogłabym natychmiast  i  szczerze , niektóre rzeczy porzucić,

By do ciebie  ponownie  z utęsknieniem  wrócić.

Mimo to, wiem!  Że  źle ciebie  oceniłam,

Dziękuję Bogu, iż  większej  krzywdy ci  nie wyrządziłam.

 

                                                                                                                  12.03.2014  Lądek- Zdrój

„Utęskniony powrót”