Życie to niezły scenariusz, co nas nic nie uczy, Co wrażliwsi miewają odczucie, że nas wcale nie ma! Pozostała jeszcze oddanym – „szalona miłość” Oby pozostać na zawsze tam, gdzie jest nasza ojczysta ziemia.
Stąpając po globie, patrzymy skrycie w niebo, Jak miliony lat temu , słoneczko nam ktoś rozpalił, Mijając przedziwne budowle, szosy i polne drogi, Przechodzimy niezauważeni, niedocenieni i nadal mali.
Zatracą się nasze pokoleniowe istnienia : W dniach nowych, cenniejszych co nadejdą . Pokolenie młodsze, silniejsze i bardziej odporne, Podejmą się naszego i nowego zadania bezspornie.
I tylko pamięć po nas niektórych pozostanie, To co tak często w życiu powraca! Wielcy czy mali, będą zawsze kochali, I pozostanie jeszcze nieustanna codzienna praca.
01.01.2014 Wiesbaden |
„Nadchodzące pokolenia”
|